کیملیک - Kimlik

منیم کیملیگیم بو دونیادا

کیملیک - Kimlik

منیم کیملیگیم بو دونیادا

کیملیک - Kimlik

علی نقی وند
کارشناس مدیریت بازرگانی از دانشگاه ارومیه
کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی گرایش تجارت الکترونیک از دانشگاه تبریز
وبلاگ پیش رو شامل مطالب و گردآوری های اینجانب و نیز علایق مدیریتی، شیوه های نوین تجارت، امور بازرگانی، بانکداری و سرمایه گذاری می باشد.

وبلاگی که مشاهده می فرمایید وبلاگیست شخصی که در آن نویسنده به بیان دیدگاه های شخصی ، آموخته ها، دانسته ها و علاقه مندی های خود می پردازد . امید است مورد پسند واقع گردد.

مکاتبه با بنده:
nagivand[at]live.com

***********
آدام گئدر آد قالار
یاخچی پیسدن آغیززدا بیر داد قالار

زمان

يكشنبه, ۲۸ فروردين ۱۳۹۰، ۱۲:۱۷ ق.ظ
سلام

همین جوری هوس کردم یه خورده چرت و پرت واسه دل خودم بنویسم. دلم می خواست بنویسم ولی مونده بودم چی بنویسم تا اینکه یه چیزی تو ذهنم اومد و شروع کردم که بنویسم.

اون چیزی که به ذهنم اومد زمان بود آره زمان، که به نظر من با ارزش ترین سرمایه ی هر آدمی زمان هستش اون زمانی که خدا در اختیارش قرار داده.

من فکر میکنم کسی که پول زیادی داره ثروتمند نیست بلکه کسی که زمان زیادی داره ثروتمنده! چرا که پول یک چیز نسبی هستش و بعد ها اختراع شده کما اینکه قبل اختراع پول افراد ثروتمند و فقیر وجود داشتند. اما زمان همیشه بوده و هست و خواهد بود. زمانی که ما داریم موهبتی است از جانب خدا که به هر انسان مقداری عطا نموده و ما انسانها در طول زندگیمون ازش استفاده می کنیم. زمانی که ما برای انجام هر نوع کاری صرف می کنیم بهایی است که برا انجام اون کار می پردازیم، و معامله ایست که در آن جنس مورد معامله (زمان) پس داده نمی شود.

ما وقتی زمانی رو برای انجام کاری صرف میکنیم یا اصلا برای خوابیدن زمان صرف میکنیم در آن صورت سرمایه خدادادی خودمان را می دهیم و در ازای آن اندکی خواب و یا کار بدست می آوریم و خوش به حال کسایی که سرمایه شان را در بازارهای خوبی خرج می کنند و آن را از دست نمی دهند.

به نظر شما اگر زمان در اختیار ما گذاشته شده از نوع ملموسی بود و قابل رویت بود آیا در آن صورت هم حاضر می شدیم با کار های بیهوده آن را صرف کنیم؟ نمیدونم من خودم چقدر از سرمایه زمانم استفاده کرده ام ولی می دونم که تا به حال راضی از سرمایه گزاری هایم نبوده ام!

از قدیم گفتن که وقت طلاست ولی من این رو قبول ندارم، می دونید چرا؟ خوب شما بگین با چقدر طلا می شود یک ثانیه زمان خرید و آن زمان را به اندازه 1 ثانیه به عقب برد؟

ولی موندم که چطور از سرمایه زمانم درست استفاده کنم؟! چطور استفاده ای از زمان درست است؟ هدف غایی من چیست که استفاده درست از زمانم مرا بدان برساند؟ آیا این هدف نسبی است یا برای همه یکسان است؟ اگر هدف من نسبی است و با هدف سایرین فرق می کند پس در آن صورت استفاده بهینه از زمان هم برای اهداف مختلف فرق خواهد نمود و در آن صورت استفاده بهینه از زمان معنی نخواهد داشت! آیا استفاده بهینه از زمان آن استفاده ای است که ما به اهداف خود برسیم؟

آیا اصلا تا به حال فکر کردین زمان چیه؟ مثل هوا که یه روز مردم نمیدیدنش ولی وجودش رو حس می کردن آیا روزی خواهد شد که زمان هم قابل رویت باشه؟

این روزها خیلی اسیر واژه زمان هستم چون حس میکنم زمان های زندگیم به بطالت میگذره و قلبم بهم میگه که یه جای کار اشتباهه. امیدوارم زمان های شما با شما مهربون تر باشند.

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۰/۰۱/۲۸

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر شما: (leave a comment)

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی